กฎแห่งความสุขในการท่องเที่ยว

เคยไปเที่ยวแล้วรู้สึกว่าทริปไม่สนุกหรือไม่น่าจดจำเสียเลยไหม ลองกลับมาถามตัวเองดูสิว่าเพราะอะไรกัน มีตรงไหนผิดพลาด ซึ่งเราเชื่อว่าทริปที่แย่ๆ มีโอกาสเกิดขึ้นจากการที่คุณทำผิดกฎแห่งความสุขในการท่องเที่ยวเหล่านี้ เพราะเชื่อสิถ้าคุณทำได้ครบ จะทริปไหนๆ ก็จะสนุกแน่นอน

จะแดดจะฝนก็ยิ้มเข้าไว้
ไปทะเลฝนตก ขึ้นดอยหมอกฟุ้ง พอจะถ่ายภาพน้ำตกแดดดันจ้าเชียว เอาเถอะถึงอย่างไรก็ยิ้มไว้ก่อน หัดเข้าใจว่านั่นคือสภาพอากาศซึ่งผันผวนได้เสมอ ดีเสียอีกที่เราจะได้เห็นสิ่งแตกต่างจากภาพสวยๆ ในอินเทอร์เน็ต และหากคุณท้อใจกับท้องฟ้าไม่เป็นใจตั้งแต่เริ่มต้น ทริปนั้นย่อมน่าเบื่อไปจนจบ

เหงื่อออก = มีชีวิตชีวา
เคยเรียนวิทยาศาสตร์กันไหม ที่ว่าเมื่อเราใช้กำลังเหงื่อแตกพลั่ก ร่ายกายจะหลั่งสารแห่งความสุขชื่อว่าเอ็นโดรฟีน ทำให้สดชื่นกระปรี้กระเปร่า เพราะฉะนั้นระหว่างท่องเที่ยวหากมีเหตุให้ต้องเดินไกลสักนิด ออกแรงสักหน่อย ขึ้นบันไดทางชัน มันจะทำให้คุณรู้สึกดีโดยไม่รู้ตัว ส่วนเหงื่อน่ะแป๊บเดียวก็แห้ง

อย่าหงุดหงิดกับเรื่องเล็กน้อย
โดนโก่งค่ารถ หลงทางผิดทิศเสียเวลา ห้องพักไม่ได้ดั่งใจ กินข้าวรอนาน บางเรื่องชวนหงุดหงิดควรปล่อยให้มันผ่านไป การเก็บมาคิดมีแต่จะทำให้เรารู้สึกแย่จนทำลายบรรยากาศเสียเปล่า อย่าเอาความหงุดหงิดเท่าเส้นผมมาบดบังความสุขเท่าภูเขา โฟกัสกับสิ่งที่ทำให้เรายิ้มจะดีกว่า

เป็นตัวของตัวเอง
ชอบหัวเราะเสียงดังก็จงทำมัน ชอบโลดเต้นร้องเพลงลั้ลลาก็ทำเถอะ ปล่อยพลังของคุณออกมาให้หมดระหว่างท่องเที่ยว และหากคุณรู้สึกกว่าการเก็บตัวเงียบๆ อ่านหนังสือสักเล่มคือความสุขของคุณ ก็จงทำแบบนั้นอย่าฝืนกล้ำกลืนเฮฮาไปเลย แต่อย่าลืมว่าการเป็นตัวของตัวเองต้องคำนึงถึงกาละเทศะด้วยนะ

แต่งตัวให้เหมาะกับสถานที่
ถ้ารู้ว่าทริปนี้เที่ยววัดวาอารามหลายแห่งก็ควรสวมเสื้อผ้าให้เรียบร้อยตั้งแต่แรก จะได้ไม่ต้องจุกจิกกับการต้องหาผ้าผ่อนมาคลุม หรือเปลี่ยนเป็นผ้านุ่งซึ่งทางวัดเตรียมไว้ หากรู้ว่าต้องตากแดดแรงๆ ควรเตรียมเสื้อคลุมไปสักนิด หยิบหมวกสักใบไปด้วยดีกว่าไหม เชื่อเถอะว่าแต่งกายให้เหมาะกับที่ที่เราจะไปจะทำให้เราเที่ยวสนุกและสะดวกมากขึ้นเยอะ

ใช้จ่ายอย่างพอดี
เพราะเงินเดือนไม่เท่ากัน ฐานะไม่เท่ากัน งบประมาณในการท่องเที่ยวย่อมไม่เท่ากัน การจะบอกให้ใช้ไปเถอะอย่าประหยัดมากจึงเป็นไปไม่ได้ ที่ทำได้คือคุมค่าใช้จ่ายอย่าให้เกินที่มี มือเติบจนเกิดปัญหาก็ไม่ดี มัธยัสถ์จนไม่ได้ลองกินลองทำอะไรเลยก็ไม่ดี คำว่าพอดีจึงดีที่สุดนั่นแหละ

รู้จักคุยกับคนท้องถิ่น
การพบปะผู้คนคือหนึ่งเสน่ห์ของการเดินทางโดยเฉพาะกับคนท้องถิ่น อย่าอายที่จะเข้าไปคุยกับคุณป้าขายขนม คุณลุงเลี้ยววัว หรือใครก็ตามที่สามารถบอกเล่าเรื่องราวชีวิต ความเป็นมาเป็นไปของสถานที่นั้น ยิ่งหากเป็นที่ซึ่งมีเอกลักษณ์หรืออัตลักษณ์เฉพาะตัว ยิ่งน่าสนใจเรียนรู้ขึ้นอีก

ติดตามเรื่องราวการท่องเที่ยวเดินทางของผมได้อีกช่องทาง
http://www.facebook.com/alifeatraveller